ul. Łagiewnicka

Poniżej lista schronów które znajdowały się na ulicy Łagiewnickiej w Łodzi.

Jeśli masz jakiekolwiek informacje, zdjęcia lub wspomnienia z miejsca poniżej, dodaj swój komentarz na dole strony.


Łagiewnicka 13/21

Wg relacji mieszkańca ul. Łagiewnickiej 13/21 schron podczas remontu został zlikwidowany, a wyjście ewakuacyjne zostało zasypane.

1. Schron pod budynkiem

Powierzchnia użytkowa: 86 m2

Pojemność: 107 osób

Rok budowy: 1958 r.

Foto: Mariusz Wasilewski

Łagiewnicka 182

Ten adres to jedno z bardziej tajemniczych miejsc w Łodzi, o którym do dziś niewiele wiadomo.

Zobacz na filmie gdzie dokładnie jest obiekt

Budynek od strony ulicy Łagiewnickiej wygląda niepozornie, jest mało widoczny (zwłaszcza wiosną i latem) , otoczony drzewami- niewiele osób wie co tutaj się kryło, a co do dzisiaj nie ujrzało światła dziennego.

Podobno (nie ma na to oficjalnego potwierdzenia), w tym miejscu podczas zimnej wojny był jeden z elementów tajnej sieci schronów łączności, tzw. ROKADA, która została tworzona od 1950 roku i która miała przetrwać wojnę atomową.

W miejscu tym znajduje się schron w zespole Stacji Wzmacniakowej.

Niestety nie ma na razie archiwalnych zdjęć ze Stacji Wzmacniakowej z Łodzi. To zdjęcie przedstawia Stację Wzmacniakową z Łowicza.
Stacja Wzmacniakowa z ul. Łagiewnickiej w Łodzi.
Foto: Mariusz Wasilewski

Stacja Wzmacniakowa jest to element węzła łączności umożliwiający prowadzenie rozmów między abonentami telefonicznymi znajdującymi się w dużej odległości.

Stacja służyła wzmocnieniu sygnału telefonicznego, który był przesyłany na duże odległości. Jest to kluczowy element komunikacji podczas sytuacji kryzysowych w kraju. Tego typu urządzenia umożliwiały prowadzenie rozmów na duże odległości m.in. pomiędzy centrami dowodzenia w kraju a nawet cały system umożliwiał komunikację poza granice.

Mówi się, że właśnie stąd podczas Zimnej Wojny zagłuszano radio Wolna Europa.


Budowę Stacji Wzmacniakowej przy ul. Łagiewnickiej rozpoczęto w sierpniu 1953 roku – generalnym wykonawcą był Centralny Zarząd Budownictwa Miejskiego „Północ”.

Prace od początku borykały się z trudnościami jak np. wysoki poziom wód gruntowych czy brakami w dostawach materiałów budowlanych – cementu oraz żelaza.

Oddano ją do użytku na przełomie 1956/1957 roku.

Właściwa Stacja Wzmacniakowa zlokalizowana była w podziemnym schronie – który posiada dookoła korytarz a w jego stropie wykonano poziome luksfery.

W wewnętrznej ścianie mieściły się pionowe okna zabezpieczone żelaznymi okiennicami – które za zadanie miały chronić urządzenia wzmacniakowe przed falą uderzeniową powstałą w wyniku ewentualnego ataku lotniczego.

Na powierzchni ziemi znajdują się budynki mieszące (w latach działania Stacji) mieszkalny dla pracowników oraz ich rodzin, biurowy oraz trafostację.

Na początku lat 60. XX w. Stacja Wzmacniakowa była ochraniana przez jeden zmianowy uzbrojony posterunek Straży Pocztowej, a na teren można było wejść wyłącznie z przepustką.

W ramach budowy tzw. Łódzkiej obwodnicy kablowej wykonano również trzy podziemne przełączalnie: Pojezierska, Dąbrowskiego oraz Widzew.

Opis: Jakub Jakubowski


Jeśli masz dodatkowe informacje o tych miejscach, podziel się tym w komentarzu poniżej.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *